Friday, February 24, 2006

Acupunctuur

Er staat deze week een artikel over acupunctuur in de Intermediair. Mooie quote erin: 'De grootste prestatie van acupuncturisten is dat zij zoveel plekken op het menselijk lichaam hebben ontdekt waarin je kennelijk veilig naalden kunt steken.' van Cees Renckens de voorzitter van de Vereniging tegen Kwakzalverij. In Duitsland is een enorm grootschalig onderzoek (10.000 artsen, 500.000 patienten) gedaan, om te kijken of acupunctuur als pijnbestrijding vergoed zou moeten worden. Uitkomst daarvan: het werkt, maar het maakt niets uit op welke plek je de naalden in steekt. Nou, dat is ook prachtig, heeft die mooie westerse wetenschap die eeuwenoude techniek in 1 klap ontzettend vooruit geholpen. Verder is er op PET-scans te zien dat kleine prikkelingen (met naalden of elektrische stimulatie) tot verminderde activiteit leidt in de hersengebieden die de waarneming van pijn regelen. Meridianen/energiebanen-theorieen overboord dus, en op zoek naar de neurotransmitters die dit veroorzaken!

5 comments:

Dirk said...

Toe maar! Vandaag hoorde ik iemand ook een leuke uitdrukking doen: 'In mijn ontspannen gezichtsuitdrukking komt geen glimlach voor'. Grappig he? Klopt ook nog, tenminste bij mij. Bij jou?

Dirk said...

Ook een een leuke uitdrukking trouwens 'een uitdrukking doen...'

Dirk said...

neurotransmitters, wat zijn dat? Is dit alles niet gewoon een andere manier van conceptuele expressie? Ik stel mij een knikkerbaan voor, de knikkers zijn de neuro-transmitters. De knikkerbaan is je lichaam bestaande uit meer knikkerbanen in de vorm van meridianen, organen, en daarmee energiebanen. We komen met de wetenschap steeds dichter bij nieuwe geheimen, maar in weze gaan we naar steeds kleiner, eindeloos kleiner om bij het eindeloos grote uit te komen. Wat is het nut van dit al?

Hanne van Essen said...

Je iets voorstellen is natuurlijk goed om een soort model te ontwikkelen, maar daar houden we natuurlijk niet bij op. Die modellen moeten ook getoetst (kunnen) worden. Neurotransmitters zijn stoffen in je hersenen die boodschappen overbrengen. Gewoon, meetbaar, niks mysterieus aan.

Het 'nut van dit alles' is natuurlijk een lastige vraag, want als je uit gaat van nut ga je uit van een hoger doel waar iets toe dient. Ik geloof niet in een hoger doel van het leven. Het leven is. Niet meer en niet minder dan dat. Wat betreft mijn eigen leven, wil ik wel proberen er zoveel mogelijk uit te halen. Enerzijds door te proberen zo lang mogelijk zo gezond mogelijk te blijven. Dat is een doel waar de wetenschap mij in bij staat. Anderszijds door zoveel mogelijk over mijzelf en de wereld om mij heen te weten te komen. Ook een doel waar de wetenschap mij bij helpt.

Verder is het natuurlijk leuk om je voor te stellen hoe iets zou kunnen werken. Ik heb zelf ook niet genoeg neurologische kennis om je precies de werking van neurotransmitters te kunnen vertellen, dus mijn voorstelling is ook deels gebaseerd op fantasie. Ik zal die voorstelling echter nooit boven systematisch verkregen kennis stellen.

Hanne van Essen said...

En nog even afgezien van mijn eigen prive-nut, dient onderzoek naar pijnbestrijding toch wel duidelijk een breed-gedragen belang lijkt me.