Friday, July 06, 2012

Strijdlied van een tijgermoeder

Ja, het is een schokkend boek. Nog niet eens het feit dat die kinderen niet mogen tv-kijken, computeren, en afspreken.  Maar de passage waarin de moeder haar kinderen uitfoetert omdat hun verjaardagskaarten voor haar niet mooi genoeg zijn, die gaat toch redelijk door merg en been.
En nee, ik denk toch niet dat ze minder van haar dochters houdt dan mensen die het op een andere manier aanpakken.
Ik begrijp het punt wel. 'Westerse' ouders zijn te ver doorgeschoten in het beschermen van het zelfvertrouwen van kinderen. Zelfvertrouwen volgt prestatie, en die volgt op hard werken (en hard werken doen kinderen niet uit zichzelf). Niet andersom: als je maar genoeg prijst, worden het vanzelf ook geweldig presterende kinderen.
Maar goed, die boodschap dat zomaar prijzen niet verstandig is, was al tot me doorgedrongen, en hoeft niet tot zulke extremen te leiden.
Verder is het uiteindelijk ook een beetje een vermoeiend boek, geheel gewijd aan hoe geweldig de kinderen van Amy Chua zijn. Trots zijn op je kinderen is okee. Maar er een heel boek over schrijven? Beetje genant...

No comments: