Gisteren een uitnodiging gekregen van Jet om eens op bezoek te komen bij het Doperscafe. Avonden waarop over maatschappelijke thema's op het raakvlak tussen geloof en samenleving wordt gedebatteerd. Het wekte bij mij enige ergernissen op. Ik heb moeite met de geloofshouding van een deel van mijn generatiegenoten. Noemen zichzelf aarzelend 'christen' en als ik dan vraag: Geloof je dan in een God in de hemel die zijn enige zoon Jezus Christus naar ons gezonden heeft om hem te offeren voor onze zonden? is het antwoord al snel, nou ja, nee, zo letterlijk moet je dat allemaal niet nemen, ze geloven alleen dat er 'iets meer' is. Zo'n onderschatting van ons aardse leven vind ik dat! Hoe zo meer?! Is alles om ons heen dan niet groots en wonderbaarlijk genoeg? De evolutietheorie is toch ongelofelijk spannend, mysterieus en meeslepend? Ja maar, er zijn ook zoveel vragen waar de wetenschap geen antwoord op heeft. Nou, let's get to work, zou ik zeggen. Bij deze thema-avonden ook weer:
"In haar columns in NRC Handelsblad schrijft Marjoleine de Vos geregeld over vrijzinnig geloofsleven in een veranderende samenleving. Het Doperscafé gaat met haar in gesprek, onder meer over haar stelling : 'Zonder de poëzie van het geloof is het leven schraler'."
Donder op! Zonder poezie is het leven schraler inderdaad, zonder fantasie, zonder symbolen, rituelen en verhalen. Maar dat hoeft toch niet perse in dat rare keurslijf van een geloof? Bovendien impliceert 'geloven' het toch iets te serieus nemen van die symbolen en rituelen, waarbij het gevaar bestaat dat je de onderliggende menselijke behoeften en waarden uit het oog verliest.
Nou ja, Jet weet wel hoe ik erover denk. Ik geloof ook wel dat het interessante avondjes kunnen zijn hoor. Maar dan ga ik liever naar een Tumult debat, dat verdieping biedt zonder dat mannetje op die wolk erbij.
No comments:
Post a Comment